Środek stosowany w leczeniu alkoholizmu pomoże w walce z otyłością? Nowe badania

Otyłość jest poważnym problemem zdrowotnym, z którym borykają się ludzie na całym świecie. Wskaźniki występowania otyłości wzrosły prawie trzykrotnie od 1975 r., a co najmniej 650 milionów dorosłych na całym świecie żyje obecnie z tą chorobą. Ta wysoka częstość występowania sprawiła, że ​​otyłość stała się priorytetem zdrowia publicznego, ponieważ konsekwencje tego stanu obejmują choroby układu krążenia, cukrzycę typu 2 oraz wyższe ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów. Obecna pandemia SARS-CoV-2 ponownie przyczyniła się do skupienia uwagi na tym zagadnieniu, ponieważ dane wydają się sugerować, że otyłość naraża również ludzi na większe ryzyko poważnych objawów i powikłań COVID-19.

Przyczyny otyłości są złożone, a zejście do optymalnej wagi może być trudne. Opcje leczenia poza zmianami stylu życia są ograniczone, a wiele z nich po prostu nie prowadzi do znaczącej lub trwałej utraty wagi. Naukowcy z National Institute on Aging przeprowadzili badania, które pomogły odkryć nowe metody leczenia tej choroby w postaci istniejącego leku – disulfiramu, który lekarze zwykle stosowali w leczeniu przewlekłego zaburzenia spożywania alkoholu.

Co to jest disulfiram?

Disulfiram jest uznanym lekiem do leczenia przewlekłego zaburzenia spożywania alkoholu i na świecie jest używany w tym celu od ponad 70 lat. Społeczność medyczna opisuje leczenie z jego użyciem jako „terapię awersyjną”, ponieważ powoduje, że ludzie odczuwają nieprzyjemne skutki podobne do kaca – na przykład nudności, bóle głowy i wymioty – niemal natychmiast po spożyciu jakiegokolwiek alkoholu.

Disulfiram zainteresował naukowców dzięki niedawnym badaniom na szczurach, które opisywały jego właściwości przeciwzapalne i korzyści, w szczególności dla osób z cukrzycą typu 2. Aby dowiedzieć się, czy disulfiram może być również korzystny w przypadku otyłości, naukowcy podali ten lek młodym myszom, które przez 12 tygodni spożywały pokarmy wysokotłuszczowe.

W tym modelu otyłości u myszy rozwinęły się również oznaki stanu przedcukrzycowego, w tym insulinooporność i wyższy poziom glukozy we krwi po dłuższym czasie bez jedzenia. Naukowcy podzielili otyłe myszy na cztery grupy, z których każda zjadała inne pożywienie przez następne 12 tygodni, a zatem na: dietę standardową, dietę wysokotłuszczową, dietę wysokotłuszczową plus niską dawkę disulfiramu lub dietę wysokotłuszczową plus większą dawkę disulfiramu.

Myszy, które otrzymywały disulfiram, albo w niskiej dawce 0,3 mg każdego dnia, albo w wysokiej dawce 0,6 mg każdego dnia, wykazały kolosalną utratę masy ciała, pomimo kontynuowania diety wysokotłuszczowej.

40-procentowa utrata masy ciała

Zgodnie z oczekiwaniami zespołu myszy, które pozostały na diecie wysokotłuszczowej bez żadnego leczenia, nadal przybierały na wadze, podczas gdy te, które wróciły do ​​normalnej diety, stopniowo traciły na wadze.

– Kiedy po raz pierwszy poszliśmy tą drogą, nie wiedzieliśmy, czego się spodziewać, ale kiedy zaczęliśmy widzieć dane pokazujące znaczącą utratę masy ciała, nie mogliśmy uwierzyć własnym oczom – powiedział główny autor, dr Michel Bernier.

Naukowcy z pewnością mieli powód do ekscytacji, ponieważ myszy otrzymujące dużą dawkę disulfiramu straciły nawet 40% masy ciała w ciągu zaledwie 4 tygodni. Poprawiły się również wskaźniki metaboliczne. Myszy otrzymujące jakąkolwiek dawkę leku miały znaczną poprawę poziomu glukozy we krwi, osiągając poziom podobny do myszy, które powróciły do ​​normalnej diety.

Leczenie zdawało się również chronić trzustkę i wątrobę, które mogły wytrzymać uszkodzenie spowodowane zmianami metabolicznymi związanymi z otyłością. Naukowcy uważają, że efekt ten wynika z właściwości przeciwzapalnych disulfiramu, które mogły pomóc regulować poziom glukozy we krwi u myszy i chronić przed uszkodzeniem narządów.

Jednak naukowcy twierdzą, że potrzeba więcej badań, aby zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw działania leku. Zespół planuje również próby kliniczne w celu sprawdzenia, czy disulfiram może być korzystny u osób z ciężką otyłością.